Blog – Poema tracking in Torres del Paine in Chili | Alle drie getest

We kregen het afgelopen half jaar zoveel vragen over “puma tracking” in Torres del Paine National Park in Chili met tegenstrijdige berichten vanuit daar, dat onze wildlifespotter Annemiek besloot om er zelf maar eens op uit te trekken. In februari 2023 heeft zij vijf dagen mogen genieten van de mooiste vergezichten én uitgebreid onderzoek gedaan naar de manier waarop de “puma trackings” worden georganiseerd.

De poema, ook wel cougar of mountain lion genoemd, leeft over beide Amerikaanse continenten en ik heb al sporen van hem gezien in het Great Bear Rainforest van Canada en nu dus op het zuidelijkste puntje van Chili. De poema is een gevaarlijk roofdier dat al menig menselijk slachtoffer heeft gemaakt. Het is een grote katachtige, maar net niet groot genoeg om tot het rijtje van de panthera’s te behoren met de leeuw, tijger, luipaard en de jaguar. Net als de grote katten jaagt hij op grote prooien en komt hij regelmatig in conflict met de mens. In alle andere gebieden van Amerika is dit dan ook een dier dat men als mens te voet beter uit de weg gaat. In het beschermde Torres del Paine NP echter leeft hij in een walhalla met guanaco’s in overvloed in een van oudsher zeer dun bevolkt gebied. Soms vergist hij zich weleens in een stuk vee, maar voor de mens heeft hij hier nog geen bedreiging gevormd.

Foto met dank aan ©insta pumas_chile

Wat onze reizigers zich vooraf moeten realiseren is dat Torres del Paine de nummer 1 toeristenbestemming van Chili is en dat 99% van de toeristen hier vooral komt om te hiken! En dat is mogelijk vanaf een paar uur tot en met negen dagen met overnachtingen in eenvoudige refugio’s… Het is een goed beschermd nationaal park en je mag niet van de paden af. Doordat het al zo lang een goed beschermde status heeft en er vele guanacos leven gaat het hier uitstekend met de poema en zijn hier ook nog geen gevaarlijke encounters geweest tussen wandelaars en poema’s. Je moet echter wel je gezond verstand blijven gebruiken…

Wat onze reizigers zich zeker ook moeten realiseren is dat de poema perfect gecamoufleerd is en zijn uiterste best doet om NIET gespot te worden. Ik heb buiten de specifieke trackings om in vijf dagen alle gele bosjes en grijze rotsen met een verrekijker bekeken en heb hem niet gezien. Wel liep er één door het Eco Camp waar ik verbleef, maar hij was alweer snel verdwenen. De week ervoor echter had hij een prooi gevangen op de weg naar het kamp en hebben vele gasten hem kunnen zien. Het blijft dus echt een kwestie van geluk hebben…

Je kunt ook een dag op een speciale poema tracking gaan. Hiervoor zijn er drie mogelijkheden, wij adviseren de eerste:

1. De beste wildlife ervaring heb je mijns inziens bij de recent geopende Estancia Cerro Guido.  Zij beheren 100.000 hectare Patagonische steppe bij Torres del Paine. In 2019 zijn ze met hun cattle farm overgestapt op duurzaam toerisme. Met hun Cerro Guido Foundation beschermen ze het culturele gauchos erfgoed én de poema. Ze laten zien dat de poema en het vee ook naast elkaar kunnen bestaan. De dag nadat ik er was, werden er 7 poema’s, 7 schapen en honden gezenderd voor onderzoek naar oplossingen voor het human-puma conflict in samenwerking met Panthera. Dit is oprechte natuurbescherming! Zij bieden echte wildlife safari’s aan en gasten kunnen kennismaken met het leven van de guacho’s, de cowboys van het verre zuiden…. En we kunnen hier voor jou een Puma Conservation Safari van een dag organiseren waarbij je kennis maakt met het onderzoek en op een verantwoorde manier op zoek gaat naar de poema. De kans om hem te zien is 80%! Je ziet de dieren op gepaste afstand, ze worden niet verstoord en je draagt hiermee direct bij aan hun bescherming! Foto’s met dank aan Cerro Guido.
   
   
2. Ik ben zelf ook een dag op ‘puma tracking’ geweest in het nationale park met een officiële gids, tevens  super kundige zoon van een BBC documentaire maker en ranger. We hebben verschillende prooiresten gezien, de poema jaagt hier vooral op guanaco’s en om te voorkomen dat gieren en roofvogels de prooi spotten wordt hij bedekt met gras. Toch wel erg spannend om met je neus zo dicht op de prooi te eindigen…
   
   Uiteindelijk konden we de poema dame met twee jongen lokaliseren. Er zijn verschillende beunhazen die meeliften op de walkie-talkie informatie van onze natuurgids en iedereen die ons ziet weet dat er een poema is en stopt. Er is een officieel protocol, dat aangeeft dat je maximaal 15 minuten bij het dier mag blijven, maar dat lijkt iedereen iedere dag weer vergeten. De situatie is hier flink uit de hand gelopen. We stonden met een gezellig clubje van 12 man te wachten of onze poema dame zich liet zien. Deze groep was te groot en er werd te veel gepraat waardoor het vrouwtje met haar jongen flink in de stress zaten. Ik vond dit niet fijn en ben na een uur weggegaan…..
   
   3. Een andere manier is dus op een beroemde estancia net buiten het park. Hier zijn zeer veel poema’s intussen gewend geraakt aan mensen. Het kost een kapitaal (meer dan € 1500,- p.p. per excursie) en is desalniettemin lang van te voren volgeboekt door professionele wildlife fotografen van over de hele wereld. Zij zijn niet gebonden aan de regels van het park en het is zeer onwaarschijnlijk dat het protocol hier wel wordt gevolgd, maar hier worden de mooiste poema foto’s ter wereld gemaakt.
   Ik vraag me echter af of dat nog wildlife is en het draagt op deze manier zeker niet bij aan het behoud van de poema… De laatste twee mogelijkheden zijn allebei bijzonder duur en de enigen die hier mijns inziens beter van worden zijn de tracking experts zelf…. Foto’s hieronder met dank aan EcoCamp Patagonia.
   

Wil je zelf ook op puma tracking in of bij Torres del Paine National Park? Wij adviseren je graag en zorgen ervoor dat een gedeelte van jouw reissom wel bij natuurbescherming terecht komt via Panthera. Of kijk bij onze reis Wildlife of Patagonia.