Blog – Op het spoor van de Bruine Beren in de Himalaya van India
Onze wildlifespotter Tim Gerlach was in mei 2023 in Ladakh. Lees zijn ervaringen als hij hier op zoek gaat naar de bruine beer.
Dit is wel even wat anders dan de zinderende hitte van Delhi. Ik ben in Drass, de op één na koudste bewoonde plek ter wereld. Nu is het net onder de tien graden, maar in de winter kan de temperatuur hier dalen tot vijftig graden onder nul. Bij de wandeling naar de dichtstbijzijnde winkel eerder deze ochtend was duidelijk te merken dat ik me op een hoogte van 3500 meter bevind. De lucht is ijl en na een kleine helling ben ik al lichtelijk buiten adem. Ik wacht tot ik wordt opgehaald door een medewerker van de Drenmo Lodge, de plek waar ik de komende twee nachten zal verblijven. Als ik tegen een lokale bewoner, die vraagt wat ik ga doen, vertel dat ik op zoek ga naar bruine beren krijg ik een verwarde blik. Volgens de man is dat levensgevaarlijk. Krijg ik hier een kijkje in het human-wildlife conflict van de regio? Terwijl we over een slingerend pad verder de bergen in rijden naar het dichtstbijzijnde dorpje begint het zacht te sneeuwen. Wel ongebruikelijk voor deze tijd van het jaar.
De Drenmo Lodge is een nieuwe speler op het gebied van ecotoerisme in Ladakh en hij is net één maand open voor gasten. Dit is dé plek waar je moet zijn om de bruine beer te spotten in de Himalaya. Dit is een zwaar bedreigde ondersoort van de bruine beer en hij wordt ook wel Isabelbeer genoemd.
Lunchen doe ik samen met de wildlife expert die ook in de lodge verblijft. Zo kom ik te weten dat de eerste bruine beer hier pas weer in 2016 is gespot. Door de vernietigende oorlog tussen India en Pakistan, die in 1999 tussen deze bergtoppen woedde, hadden de dieren zich tot in de meest afgelegen gebieden teruggetrokken. Helaas brengt het verschijnen van de beer ook problemen met zich mee. Om mensen te vermijden zijn de beren hier vooral in de nacht actief en het komt geregeld voor dat de dieren door straten van dorpjes in de regio struinen. Niet zelden treft een boer hier een van zijn dieren in de ochtend dood aan, een koe of schaap is helaas een makkelijke prooi voor een hongerige beer. Gelukkig is er hier nog geen mens om het leven gekomen bij een ontmoeting met een beer, maar voor de beer loopt het wel eens slechter af. In de afgelopen jaren zijn er in de buurt drie beren gedood door mensen. Verder krijg ik te horen dat veel beren in dit gebied overleven door het eten van afval van een legerbasis aan de andere kant van de berg waar de lodge op uitkijkt. Pijnlijk. Gelukkig is er ook goed nieuws. Er wordt gewerkt aan educatie van de lokale bevolking over het gedrag van de beer, een initiatief dat in de toekomst hopelijk voor minder conflicten zorgt. Na de lunch trek ik me terug in mijn warme kamer. Normaal gesproken is de schemering een goed moment van de dag om beren te spotten, maar omdat het nog steeds sneeuwt is er geen zicht op de berghellingen. Voor het spotten van beren zullen we tot morgen moeten wachten….
De wekker gaat om half zes in de ochtend. Gelukkig zorgt de combinatie van koude lucht en warme Indiase melkthee ervoor dat ik snel wakker wordt. We staan op het terras van de lodge en kijken uit op de berghelling aan de andere kant van de rivier. Het schijnt dat deze tijd van het jaar de beste tijd is om beren te spotten, omdat de helling nog gedeeltelijk met sneeuw bedekt is. Het duurt dan ook niet lang tot een spotter van de lodge mij wijst op twee donkere bewegende objecten die duidelijk te zien zijn in de witte sneeuw. Door de verrekijker zie ik duidelijk een moeder met jong. Onbezorgd rollen ze al stoeiend de berghelling af. Hoe cool is dat?
Ik laat me vertellen dat de regio het thuis is voor veel moeders met jongen en dat de mannetjes zich waarschijnlijk het grootste deel van het jaar in een national park over de grens met Pakistan ophouden. Ik haal binnen nog een kopje thee en bewonder de beren nog een tijdje door de verrekijker. Twee wilde beren die vrolijk in de sneeuw spelen is geen vermoeiend uitzicht en als het niet zo koud zou zijn zou ik uren kunnen blijven kijken. Ik trek me even terug in de warme kamer, maar al snel zie ik de spotters op het terras wijzen naar nieuwe plek op de berg. Vanuit het raam van mijn kamer kijk ik in de richting van de wijzende hand en zie dit keer drie beren door de sneeuw bewegen. Wildlife spotten vanuit je warme bed, er zijn slechtere ochtendbestedingen. Door de verrekijker op het terras zie ik weer een moeder, dit keer met twee jongen. Ook bij deze familie schijnt het speelkwartier aangebroken te zijn en ik blijf een tijdje naar het stoeiende drietal kijken.
In de middag staat er een wandeling naar een dorpje in de buurt op het programma. Ik leer veel over de lokale bevolking en de invloed van de oorlog in 1999. Als we uitgeput terugkomen bij de lodge begint het hard te sneeuwen en het blijft sneeuwen, zodat er in de avond helaas geen kans is om beren te zien. Als ik de volgende ochtend wakker wordt ligt de hele vallei onder een dik pak witte sneeuw, een uitzonderlijk fenomeen in deze tijd van het jaar. Na het ontbijt word ik naar de taxiplaats in Drass gebracht voor mijn rit naar Leh. Ik kan met plezier terugkijken op de mooie sightings van gisteren.
Zelf ook beren spotten in de Himalaya? Kijk dan bij de Drenmo Lodge. We kunnen deze lodge inplannen bij iedere reis naar India.
